به گزارش ایانا و به نقل از ساینس دیلی (Science Daily)، محققان علوم گیاهی به تازگی موفق به جداسازی توالیهای ژنتیکی سموم عصبی مهم موجود در زهر عقرب شدند. این محققان روشی برای تولید و دستکاری سموم به نحوی که فقط بر روی حشرات یا پستانداران معینی تاثیر داشته باشند، ابداع کردند.

یکی از این محققان می گوید: دو دهه پیش دریافتم که سم عقرب معدن نکاویده ای برای تولید مواد حشره­کش و درمانگر است. در این سالها همواره به این فکر بودم که چطور می توان از سم عقرب برای تولید یک حشره کش سازگار با محیط زیست و دارویی برای درمان اختلالات بالینی استفاده کرد.

این محققان به جای این که اجزای سم عقرب زرد (سمی ترین عقرب جهان) را جدا کنند، روشی ژنتیکی برای تولید و دستکاری سموم مورد نظر در باکتریها ابداع کردند. سپس به بررسی نحوه فعالیت این سموم علیه حشرات و پستانداران پرداختند و راهی یافتند که به طور بالقوه در کشاورزی کاربرد دارد. این که چرا آنها این مسیر را انتخاب کردند به این سبب بود که تلاشها به منظور وارد کردن یک ژن سمی تاثیرگذار بر سیستم عصبی به درون ژنوم گیاهی به این امید که حشرات را نابود سازد، با ناکامی مواجه شد.

این سم در معده حشرات دچار سوخت و ساز می شود. ظاهرا نخست باید آن را چنان مهندسی کرد که بتواند به سیستم جریان خون حشره وارد شود و سرانجام بر دستگاه عصبی اش تاثیر بگذارد.

این محققان می گویند: برخی سموم تاثیرگذار بر سیستم عصبی در عقرب به شدت علیه برخی حشرات برگخوار، ملخ، مگس و سوسک کارایی دارد و در عین حال بر حشرات مفیدی مثل زنبور عسل و پستانداران مانند انسان اثری ندارند.

پرفسور گورویتز که 35 سال از عمر خود را صرف این مطالعه در دانشگاه واشنگتن و میشیگان نموده است، می گوید: چون سم عقرب را جهت نفوذ به جریان خون حشره مضر باید اصلاح کرد، لذا بایست نحوه کنش و واکنش سموم و سیستم عصبی حشره را بررسی کنیم.

او گفت: ما باید از این قدرت برخی حیوانات سمی درس بگیریم که چطور موادی همانند آنها بسازیم که فقط بر حشرات معینی تاثیرگذار باشند./